مس در طبیعت بیشتر به صورت سولفیدها CuFeS2 و Cu2 S اکسید Cu2 O و غیره یافت می شود و بسیار پراکنده است مقدار آن 0.0068 در صد قشر زمین است. به جز مقدار کمی که در اثر کاهش اکسید آن با کک تهیه می شود استخراج مس تا حدی پیچیده است. وجود مس برای کلیه ی گیاهان و حیوانات عالی ضروری است. مس در انزیمهای متنوعی وجود دارد و فلز اصلی در رنگدانه ی حامل اکسیژن است. مس در جریان خون عمدتا روی نوعی پروتئین پلاسمایی حرکت می کند. یک حالت ارثی که بیماری ویلسون نام دارد باعث باقی ماندن مس در بدن و عدم ورود آن به صفرا توسط کبد می شود که در صورت عدم درمان می تواند منجر به آسیبهای کبدی و مغزی شود. یکی از روشهای استخراج مس شامل اضافه کردن سیلیکات به کانه ی سولفید آهن و مس در دمای 1500 درجه ی سانتی گراد و عبور دادن هوا می باشد. در اثر این کار FeSکه آسانتر به FeO تبدیل می شود با سیلیکات به صورت سرباره در می آید و CuS به Cu2 O تبدیل می شود.برای تهیه ی مس خالص می توان مس ناخالص را با روش الکترولیز خالص کرد که طی ان مس روی کاتد ته نشین می شود.
فلز مس فقط با اسیدهای اکسید کننده مانند اسید نیتریک غلیظ و اسید سولفوریک داغ واکنش می دهد و در مقابل هوا و رطوبت پوشش سبز رنگ کربنات بازی مس پیدا می کند.
مواظب باشید : با تمامی ترکیبات مس باید طوری رفتار شود گویی سمی هستند مگر اینکه خلاف آن ثابت شود. این فلز در حالت پودر خطر آتش زایی دارد. 30 گرم سولفات مس برای انسان کشنده است. مقدار بی خطر مس در آب آشامیدنی بر حسب منبع آن متفاوت است اما مرز آن بین 1.5 تا 2 میلی گرم در هر لیتر است.
